Het problematisch gedrag van veel leerlingen in concentratiescholen – scholen die voornamelijk bestaan uit jongeren met een migratieachtergrond – loopt niet alleen in grote steden uit de hand. Ook uit de Vlaamse Rand krijgt onze partij klachten binnen. Vlaams Parlementslid Jan Laeremans (Vlaams Belang) vroeg via een parlementaire vraag cijfers op over de incidenten die plaatsvinden in deze scholen. Maar Onderwijsminister Ben Weyts (N-VA) beweerde in zijn antwoord daar niet over te beschikken. “Dat lijkt op een doofpotbeleid”, reageert Laeremans. “Die klachten moeten dringend in kaart gebracht worden, gevolgd door een lik-op-stukbeleid. Directies moeten ook anderstalige leerlingen uit Brussel kunnen weigeren op basis van al te beperkte voorkennis.”

“Stel je even voor: je bent leraar in houtbewerking, maar een flink deel van je leerlingen begrijpt amper Nederlands, kan cm niet omrekenen naar mm, moet geen examens afleggen omdat ze anders toch niet slagen, wordt dan maar permanent geëvalueerd maar doet vijf keer zo lang over een opdracht dan normaal”, zo houdt Laeremans voor. “En toch krijgen ze op het einde van de rit een diploma. Bij een politiebezoek tijdens de speeltijd worden agenten bekogeld met flesjes, vrouwelijke leerkrachten die naar de kapper zijn geweest worden hoer genoemd en geregeld moeten leraren van Marokkaanse afkomst bemiddelen in het Arabisch om de jongeren te kalmeren of helpt alleen nog de komst van een imam. Waar moet je naartoe als leerkracht wanneer de directie laat betijen en enkel ‘fopstrafjes’ uitdeelt? Thuis zitten met een burn-out of ander werk zoeken?”

Laeremans vroeg aan de minister of hij zicht heeft op het aantal klachten van leerkrachten via de onderwijsinspectie of de Vlaamse ombudsdienst, maar Weyts gaf aan dat “zijn administratie niet over die cijfers beschikt”. “Vreemd”, zegt Laeremans. “Het lijkt wel alsof hij schrik heeft dat de kritieke toestand in bepaalde scholen dan bekend zou raken.” De minister gaf ook aan dat de inspectie alleen op vraag van de Vlaamse Regering een (extra) doorlichting kan uitvoeren. “En dus niet op basis van bijvoorbeeld klachten van leerkrachten.” Het Vlaams Belang wil geen doofpotbeleid, maar dat de veelvuldige klachten van leerkrachten effectief worden opgevolgd via een doorlichting en maatregelen die de orde en de leerkwaliteit in de betreffende scholen opnieuw moet garanderen.

“Agenten werden op de speelplaats bekogeld met flesjes: In plaats van een doofpotbeleid moet er een lik-op-stukbeleid komen”

Ons parlementslid wilde ook weten in hoeverre scholen nieuwe leerlingen kunnen weigeren, bijvoorbeeld wanneer zij eerder werden buitengegooid uit het Franstalig onderwijs in Brussel. Een schoolbestuur kan na overleg en goedkeuring binnen het lokaal overlegplatform de inschrijving in de loop van het schooljaar weigeren van een leerling die elders werd uitgeschreven als gevolg van definitieve uitsluiting als tuchtmaatregel, zo blijkt. Verder moet de school alleen een taalscreening afnemen – maar er wordt geen minimumniveau bepaald – en desgevallend moet de leerling een taaltraject doorlopen. Voor rekenen of wiskunde is er al helemaal geen test vereist.

“Kortom, wij eisen dat de drempel voor klachten van leerkrachten verlaagd wordt zodat de klachten ernstig in kaart worden gebracht en dat de school een bindende, genormeerde instaptest voor taal en rekenen oplegt aan nieuwe leerlingen uit het Franstalig onderwijs”, besluit Laeremans. “Tot slot moeten erg problematische jongeren met een criminele achtergrond kunnen geweigerd worden, want we willen niet afzakken naar het onderwijsniveau van Brussel.”