Meer dan de helft van de Brusselaars die naar Vlaanderen verhuizen, vestigen zich in de brede Vlaamse Rand rond Brussel. Dat blijkt uit een antwoord dat Vlaams Parlementslid en Senator Klaas Slootmans (Vlaams Belang) ontving van minister van Binnenlandse Zaken, Annelies Verlinden (CD&V).

Van de 31.170 Brusselaars die het afgelopen jaar naar Vlaanderen verhuisden, belandden er 17.367 in Halle-Vilvoorde of bijna 6 op 10. Opmerkelijk is dat waar vroeger vooral de 6 faciliteitengemeenten als een magneet werkten op uitwijkende Brusselaars, het vandaag vooral de niet-faciliteitengemeenten zijn die massaal Brusselaars zien toestromen. Meer dan 4 op 5 Brusselaars (82%) die uitwijken naar Halle-Vilvoorde, kiest voor een niet-faciliteitengemeente als nieuwe thuisbasis. Naar grootorde blijkt Zaventem (1.601) de hoogste aantrekkingskracht uit te oefenen, gevolgd door Dilbeek (1.473), Sint-Pieters-Leeuw (1.376), Vilvoorde (1.371) en Grimbergen (1.275). Faciliteitengemeente Bever (16) verwelkomde het minste aantal Brusselaars. De omgekeerde beweging – van de Vlaamse Rand naar Brussel – blijkt zich veel minder voor te doen. Zo kozen in 2020 14.021 inwoners uit de Rand om zich in Brussel te vestigen. Naast een groeiende instroom van Brusselaars, wordt de Vlaamse Rand steeds vaker geconfronteerd met een instroom vanuit Wallonië. Afgelopen jaar maakten 2.381 Walen deze verhuisbeweging.

“Indien we nu niet ingrijpen, dreigen de Vlamingen een rariteit te worden in onze regio”

Volgens Slootmans zorgt het samenspel van deze verhuisbewegingen, gecombineerd met een ongebreidelde immigratiestroom, voor een giftige cocktail op samenlevingsvlak in de regio. “De sociale verdringing, waarbij steeds meer jonge Vlaamse gezinnen wegtrekken, zet zich cumulatief door. De combinatie van stijgende vastgoedprijzen, een dalend onderwijsniveau als gevolg van een massale anderstalige instroom en toenemende internationalisering en ontheemding werken als een stimulans voor jonge Vlaamse gezinnen om hun thuisgemeente in te ruilen voor het diepere binnenland, waar het Vlaams en groene karakter wel nog intact is én waar het vastgoed bovendien nog betaalbaar is.” Het gevolg is dat vandaag bijna de helft van de inwoners in de Rand van vreemde herkomst is en amper in 2 op de 19 randgemeenten nog een meerderheid van de gezinnen waar afgelopen jaar een kind werd geboren Nederlandstalig is. “Indien we nu niet ingrijpen, dreigen de Vlamingen een rariteit te worden in onze regio”, aldus Slootmans.

De Vlaams Belanger pleit naast een veel kordater immigratiebeleid op federaal niveau voor een vestigingsstop voor niet-Europese immigranten, een voorrangsregeling voor Nederlandstalige kinderen in het Nederlandstalig onderwijs en een kordaat woonbeleid dat gemeentebesturen in staat stelt een specifiek aandeel kavels of percelen in woonontwikkelingen voor te behouden voor Vlaamse huishoudens. Dat laatste werd bovendien beloofd door minister Weyts (N-VA) bij zijn aantreden, maar bleef vooralsnog dode letter.